Bij transport van goederen, maar in het bijzonder bij zeetransport, moet je altijd rekening houden met risico’s. Er kan brand uitbreken, goederen kunnen beschadigd worden bij het laden, er kan vochtschade ontstaan of een deel van de lading kan gestolen worden. Spijtig genoeg kun je als handelaar of vervoerder weinig doen om dit te voorkomen. Gelukkig bieden verzekeraars een oplossing voor dit probleem. Met een goede verzekeringspolis kun je wat rustiger slapen. Je betaalt een premie gebaseerd op de waarde van de goederen die je wilt transporteren en als er iets misgaat, dien je een claim in en betaalt de verzekeraar een schadevergoeding.

Niet iedereen in de logistieke sector is zich bewust van de risico’s die een zeetransport met zich meebrengt. Per jaar gaat 500 miljard dollar aan goederen verloren door containerschade, waarvan zeker 10% te wijten is aan vocht. Veel bedrijven ondernemen al actie om vochtproblemen tegen te gaan. Ze verpakken de producten in een speciale folie, of gebruiken droogmiddelen die vocht absorberen zodat deze niet in de producten gaat zitten. Droogmiddelen zijn er in alle soorten en maten en de basis kan bestaan uit verschillende materialen. In dit artikel laten we zien wat de belangrijkste verschillen zijn tussen droogmiddelen op basis van silicagel en droogmiddelen op basis van calciumchloride.

De vrachtkosten voor het transporteren van goederen in containers via zeehavens zijn de afgelopen tijd drastisch gestegen. Omgerekend kost het meer dan 12000 euro om een container van China naar Europa te vervoeren. Dit betekent een prijsstijging van meer dan 500% in een jaar. Deze prijzen worden vanzelfsprekend doorberekend aan de klant en dit zal ertoe leiden dat inkoopprijzen en consumentenprijzen zullen stijgen. Dit vraagt om een efficiënte aanpak van de logistieke stromen. Het transport in één keer goed organiseren is nu belangrijker dan ooit, om te voorkomen dat de kosten nóg hoger worden.

Een van onze klanten in de chemische industrie zocht een oplossing tegen de oorzaak van uitzetten van vaten, veroorzaakt door hoge temperaturen tijdens het (zee)transport van een product met een kookpunt van 42° graden. De producten waren verpakt in 216 liter vaten, vervoerd over zee in een 20/40ft container. Verscheept vanuit Antwerpen naar Tokyo – Koahsiung met een duur van 35-45 dagen.

Wanneer de temperatuur van het product 42 graden heeft bereikt begint het materiaal te koken en uiteen te zetten. Vanwege de interne druk vervormt uiteindelijk het vat. De klant heeft reeds meerdere oplossing uitgeprobeerd, maar zonder resultaat.