Kwetsbaarheid farmaceutische distributieketen door corona
3,5 miljoen ton aan farmaceutische producten per jaar wordt per schip getransporteerd, 0,5 miljoen ton per jaar gaat per vliegtuig. Hoewel 20 jaar geleden het grootste deel van de medicijnen werd geproduceerd in Europa, Amerika en Japan, zijn tegenwoordig China en India de hoofdleveranciers. De grootste reden hiervoor is dat farmaceutische bedrijven geen grote winst meer konden maken door te kleine marges. Produceren in een land met lage productie- en loonkosten leek de oplossing. Helaas geeft deze werkwijze de laatste jaren problemen, met de huidige coronacrisis als dieptepunt.
Europese afhankelijkheid van China en India
Het grootste deel van de grondstoffen voor medicijnen wordt door China geleverd aan India. India maakt halffabricaten en exporteert deze naar fabrieken wereldwijd, waar vervolgens het eindproduct wordt geproduceerd. Sommige medicijnen worden in India volledig gefabriceerd. Europa is voor 26% van de generieke medicijnen afhankelijk van India voor het halffabricaat. Dit heeft de afgelopen jaren al tot problemen geleid in de bevoorrading van medicijnen. In Nederland namen de medicijntekorten toe, in 2019 verdubbelden ze zelfs.
De impact van corona op medicijnbevoorrading
Door de coronacrisis heeft deze afhankelijkheid geleid tot een nog groter probleem. Het openbare leven in China kwam stil te liggen, waardoor in het westen de zorgen over de medicijnbevoorrading groeiden. Bovendien heeft de Indiase regering de export van een aantal medicijnen afgelopen maart aan banden gelegd, om medicijntekorten in eigen land op te kunnen vangen. Met een bevolking van 1,3 miljard mensen is immers een flinke bevoorrading noodzakelijk. Voor Indiase exporteurs gaf deze maatregel ook weer problemen, ontstaan vanuit de angst voor boetes van afnemers, hoge kosten voor stilstaande zeecontainers en weglopende klanten. Onder druk van Amerika is verbod voor het grootste deel van deze medicijnen opgeheven. Alleen paracetamol en de grondstoffen daarvan houdt India voor zichzelf.
Hoge transportkosten
Voor de medicijnen die uiteindelijk wel geëxporteerd mochten worden, ontstond een volgend probleem. Vaak liften medicijnen mee in het ruim van passagiersvluchten, maar tijdens de coronacrisis stonden deze aan de grond. Gevolg is dat bedrijven gedwongen zijn om hoge tarieven te betalen voor vrachtvluchten.
Impact op de Nederlandse medicijnbevoorrading
Duidelijk is dat de beschikbaarheid van medicijnen in het geding komt wanneer de productieketen in China en India in de problemen raakt. De wereldwijde impact, en dus ook op Nederland, is enorm. Nederlandse apotheken hebben doorgaans voorraad opgeslagen voor een aantal maanden, maar voor de lange termijn zou er een probleem kunnen ontstaan. De verwachting is dan ook dat de farmaceutische supply chain wordt herzien. Zo zijn er al plannen bedacht om een ijzeren voorraad aan te leggen om tekorten te voorkomen. Ook wordt gepleit om een zelfvoorzienend systeem te ontwikkelen. Dit is echter makkelijker gezegd dan gedaan. Een ijzeren voorraad aanleggen duurt anderhalf tot twee jaar, een heropbouw van de Europese medicijnenindustrie nog langer. Een tweede coronagolf wordt dan ook met argusogen bekeken.
Reacties
Wees de eerste om te reageren...